Dağların, ovaların, bulutların ve rüzgarların tanıklığında geçmiş bir çocukluğun hatırasını taşıyorum avuçlarımda. İnsanların birbirlerine yaralarını gösterdiği toprak damlardan atladım bir vakit. Bir ilkokul şarkısında geçen o uzak köyün o kuş cıvıltılı akşamüstlerinde içtim o çeşmeden o en kandığım suyu. Ben nenemin yalancısıyım. Katırların boynundan kurnalara dökülen terleri anlattı bana. Nehirlerin beş mevsim kıpkırmızı aktığını. Oluk oluk kan kustuğunu o yılkı atlarının. Issız hikâyeler anl Еще
